پسر نازمون آرسن

امروز درست 40 روز از تولدت می گذره پسرم. .هر روز و هر روز متوجه یک تغییر جدید هستم . آرسنم وقتی دیدم با چشای قشنگت اشیای متحرک رو تعقیب می کنی و با حالتی که سرشار از سوال و تعجبه به تلویزیون خیره می شی و به صداهاشون گوش میدی کلی ذوق کردم  . نمی دونم بازم لبخنداتو به حساب لبخندای غیرارادی بذارم با نه . وقتی باهات حرف می زنم و صورتتو ناز می کنی لبخند معصومانه ای رو لبات نقش می بنده که دل مامان رو می بره هرچی از خودت و خصوصیاتت بگم کم گفتم از دیر خوابیدنا ، از گریه های وقت خوابت  ا ز دست و پا زدنت.... خیلی دوستت دارم خیلی. ...

هر روز و هر روز بیشتر با خصوصیاتت آشنا می شم و معنی حرکات و رفتارت رو می فهمم دیشب باز نمی خواستی زودی بخوابی    بابا کلی واست لالایی گفت نخوابیدی بعدش نوبت مامان بود وقتی سرتو رو شونم میذاری احساس می کنم خیلی آروم می شی صورتمو می چسبونم به صورتتو کم کم چشای قشنگت به خواب میرن . چقدر آروم و آسوده می خوابی بی خبر از دغدغه ها و نگرانی دنیای سنگی .فرشته زندگیمونی    ...